Τηλεσκοπικά Συστήματα

Τα τηλεσκόπια είναι όργανα που βοηθούν στην παρατήρηση μακρινών αντικειμένων. Πέρα όμως από την παρατήρηση μακρινών, τα τηλεσκόπια χρησιμοποιούνται και για την παρατήρηση κοντινών αντικειμένων. Τα τηλεσκόπια παρέχουν μεγάλο εύρος αποστάσεων αντικειμένου – οφθαλμού. Για τη χαμηλή όραση υπάρχουν δύο τύποι το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου και το αστρονομικό τηλεσκόπιο ή τηλεσκόπιο Κέπλερ.

Τηλεσκόπιο Γαλιλαίου

Το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου είναι ένα σύστημα φακών, ενός αρνητικού προσοφθάλμιου και ενός θετικού αντικειμενικού φακού όπου η εστία του θετικού φακού συμπίπτει με την οπίσθια του αρνητικού. Ο συνδυασμός των δύο αυτών φακών δημιουργούν πραγματικό είδωλο. Οι μεγεθύνσεις κυμαίνονται από 2x μέχρι 4x, το μέγεθος τους είναι μικρό και είναι πολύ ελαφριά. Το μόνο μειονέκτημά τους είναι πως έχουν μικρό εύρος αποστάσεων.

Τηλεσκόπιο Κέπλερ

Το αστρονομικό τηλεσκόπιο είναι σύστημα δύο θετικών φακών, ενός θετικού προσοφθάλμιου και ενός θετικού αντικειμενικού φακού. Η εικόνα που παράγει είναι ανεστραμμένη, φυσιολογική και συνηθισμένη για έναν αστροναύτη, αλλά όχι για έναν ασθενή. Έτσι το 1970 προστέθηκε ένα σύστημα πρισμάτων ανάμεσα από τους δύο φακούς κάνοντας ανόρθωση των ειδώλων. Το τηλεσκόπιο του Κέπλερ παρέχει μεγάλες μεγεθύνσεις από 2x μέχρι 16x, ευρύ πεδίο, μεγαλύτερη συγκέντρωση φωτός και εύκολη τοποθέτηση κοντά στο μάτι. Πέρα όμως από τα θετικά του στοιχεία έχει και αρκετά που το κάνουν να μειονεκτεί σε σχέση με το τηλεσκόπιο του Γαλιλαίου, αυτά είναι το μεγάλο βάρος του, το μέγεθός του που είναι αρκετά μακρύτερο, και το κόστος του.